Lange tijd werd het christelijk geloof geassocieerd Obersorpe geassocieerd met inspanning: Omdat ze geen eigen kerk hadden, moesten ze tot 1,5 uur lopen om kerkdiensten bij te wonen. Oberkirchen kerkdiensten bij te wonen. Alleen voor speciale missen of het sacrament van de doden kwam de pastoor naar de kerk. Obersorpe. In 1896/97 werd hier eindelijk een kerk gebouwd. Vanwege de beperkte financiële middelen van slechts 1700 mark, deed de gemeente veel van het werk zelf. Toen er na de Eerste Wereldoorlog in 1918 Werden nieuwe klokken moesten worden aangeschaft (44% van de Duitse klokken was omgesmolten voor wapens), besloot de gemeente eerst te investeren in het torenuurwerk: Het was ter nagedachtenis aan de soldaten die in de oorlog waren gesneuveld vanaf de bovenste torenklok. Sorpetal gesneuveld in de oorlog. Het torenuurwerk met de 12 namen werd in 1929 in gebruik genomen. Toen moest het nog één keer per week worden opgewonden op Werden, maar sindsdien is het omgebouwd tot een elektrische aandrijving.

Nadat de Obersorpers in eerste instantie zelfs tweedehands klokken aangeboden kregen, kreeg de firma Kanngießer & Sohn uit Hildesheim de opdracht om de klok te bouwen. Bedrijfsoprichter Joseph Kanngießer kwam voor een persoonlijk gesprek. Hij deed een bod van 1233 Reichsmark voor de klok en het ontwerp van de wijzerplaat, een vierkant met een zijde van 2 meter. In plaats van de cijfers zijn er 12 beschilderde gedenkplaten, elk 40 cm in diameter. Ze dragen de initialen van de voornaam, de achternaam en de sterfdatum van de betreffende soldaat. De gedenkplaten zijn met elkaar verbonden door vierkante stippen. Op de hoeken van de wijzerplaat staat "They died | in the World War | 1914 | 1918", terwijl op het oorspronkelijke, gecorrigeerde ontwerp stond "They died for us". De wijzers symboliseren het zwaard en het laurierblad voor macht en bestraffende gerechtigheid. De wijzers en inscripties zijn zwaar verguld met 23-karaats bladgoud.

De gemeente Obersorpe dankt haar kerk en torenklok aan een opmerkelijk gemeenschapsgevoel. Twaalf mannen uit de omgeving waren na hun diensttijd als soldaat niet teruggekeerd uit de Eerste Wereldoorlog. Jarenlang hadden vooral jonge mannen geld ingezameld voor een oorlogsmonument. Het enige wat eerst niet duidelijk was, was hoe ze geëerd moesten worden. Uiteindelijk waren ze het eens over een vergulde torenklok als aandenken. De schietvereniging beloofde te betalen voor toekomstige reparaties en doneerde ook een bronzen plaquette, stenen treden onder de plaquette en een hek. 14 in het zwart geklede meisjes droegen kransen bij de ceremoniële inhuldiging van de klok, twee in het wit geklede "maagden" liepen erlangs met palmtakken, gevolgd door "jonge mannen", eregasten en de schietvereniging. Met gebeden, muziek, toespraken en koffie was de viering ter ere van de doden en hun horloge een feest voor de hele familie. Sorpetal.

Wanneer onze klok u, zwerver, de tijd zal vertellen, denk dan aan de doden Helden; zij vielen ooit in de strijd; ook voor u zal het op een dag het uur van het laatste conflict aankondigen; moge Gods genade dan vinden en eeuwige gelukzaligheid.