Sint Vincent
Hofkapel in Niedermarpe
Landgoedeigenaar Hermann Pape bouwde de St. Vincentiuskapel in 1680 om de diaken en martelaar Vincentius van Saragossa te eren. De heilige wordt beschouwd als de beschermheilige van wijnhandelaren, kleermakers en hoedenmakers - zijn gedenkdag is 22 januari. In de kapel kun je beelden zien die ooit op het huisaltaar of in de gebedsruimte van de ridderfamilie von Marpes stonden. De von Marpes waren al in 1530 uitgestorven. Tegenwoordig is de boerderij eigendom van de familie Dünnebacke-Strugholtz, die de kapel onderhoudt en verzorgt. Het gebouw staat sinds 1983 op de gemeentelijke monumentenlijst. Eslohe. De kapel wordt begeleid door de zeven voetstappen op weg naar het kruis in de richting van Isingheim.
Een hofkapel was zelden de kern van een priorij. St Vincent's is een uitzondering. Primissariaten waren katholieke priesterposten die gefinancierd werden door stichtingen. Ze werden gebruikt om een Heilige Mis te houden voor iedereen voordat het werk begon. Eén zo'n post werd geschonken door priester Georg Pape, een van de zonen van de bouwer van de kapel. Hij was kanunnik in Wetzlar en liet in 1710 in zijn testament 1504 thalers na om een pastoraal centrum in de hofkapel op te richten "tot in de eeuwigheid". Hij wilde de pastorale zorg op Marpetal verbeteren en zijn eigen gemoedsrust en die van zijn familieleden veiligstellen. De dingen verliepen echter niet helemaal volgens de wensen van de erflater: zijn oudste broer Hermann Diedrich, de door het Keulse aartsbisdom in 1710 aangestelde hofkapelaan, presenteerde de eerste twaalf primarissen in de hofkapel. Eslohepresenteerde de eerste van twaalf primaries in augustus 1710. Maar pas 170 jaar later ontving ook de parochie van Kückelheim de schenking van de stichter.
De Sint-Vincentiuskapel werd in 1680 gebouwd in de hoogbarokperiode. Dit wordt weerspiegeld in de eenvoudige hal, die slechts aan één kant open is. Er zijn ronde ramen boven de zij-ingang en bij de apsis. Het compacte barokaltaar werd in 1647 ingewijd. Het komt waarschijnlijk uit het atelier van de beroemde barokbeeldhouwer Johann Sasse. De Vincentiusfiguren rechtsboven en Johannes op de muur tegenover de ingangsdeur worden ook aan hem toegeschreven Werden. De triomfboog van het altaar is enkelvoudig, twee spiraalkolommen ondersteunen een architraaf met een doorboorde rondboog. De hoofdafbeelding van het altaar toont Maria Magdalena huilend om Jezus. Sint Joris is afgebeeld op het ronde beeld van de zolder. Daarboven is een ronde boog met een gevleugelde cherub. De zijkanten van het altaar zijn versierd in goud met acanthusbladeren en vruchten. Sinds 1989 is er een nieuwe leisteen kruiswegstatie van Arnhold Siepe uit Holthausen.
Tot het einde van de jaren 1990 werd er elke maand een mis opgedragen in de kapel. De tijd van de premissen was al lang voorbij. Elk jaar in augustus was er een processie over Maria Hemelvaart van Kückelheim naar Niedermarpe. De inwoners van Kückelheim hadden ooit gezworen dit te doen toen ze steun hadden gekregen van het hof om hun kerk uit te breiden. Deze traditie werd uiteindelijk opgegeven vanwege een gebrek aan pastoors en het coronavirus. De laatste processie vond plaats in 2018. Sinds 2022 houden leken regelmatig rozenkransgebeden en een mei-devotie.
Vele decennia lang zorgde boerderijbewoonster Luzie Dünnebacke voor het onderhoud en de decoratie van de gebedsplaats "met hart en ziel en tot eer van God", daarbij gesteund door haar man en erfgenaam van de boerderij, Wilhelm Dünnebacke. Tegenwoordig wordt de kapel onderhouden door dochter Verena Dünnebacke en haar man Peter Strugholtz. Ze verdeelden het huis in 2016 in drie appartementen en wonen nu zelf in Anröchte-Effeln.
Vertellen
Praten uit de naaidoos...
Martha Feldmann, die nu tegenover de kapel woont, groeide op in de boerderij samen met haar broer en vroegere eigenaar Wilhelm Dünnebacke. Ze herinnert zich dat toen ze in 1956 trouwde, er nog "veel heilige figuren" in een eikenhouten kist in de hal van het huis stonden. Ze mocht er een uitkiezen en meenemen als "uitzet". Vandaag de dag zijn de beeldjes allemaal verdwenen en helaas kan niemand zich herinneren wat ermee gebeurd is of waar ze vandaan kwamen...
Franziskusweg
Ein Besinnungs- und Wanderweg durch die Orte des Marpetals zum Sonnengesang des heiligen Franz von Assisi.
Bilder
Beschreibung
In Anlehnung an den Sonnengesang des hl. Franz von Assisi preist der Franziskusweg durch das Marpetal bei Eslohe-Kückelheim die Schönheit der Schöpfung. Nach einer Einführungsstation greifen 8 weitere Stationen jeweils eine Strophe des Gesangs des Schutzpatrons der Tiere auf und regen zum Nachdenken, Mitmachen und Diskutieren an. Lassen Sie sich erden von der Anmutung und den Aufgaben von Bruder Mond, Schwester Sonne und ihren Geschwistern. Und erleben Sie Mutter Natur ausgesprochen inspirierend.
Karte
Am Startort in Kückelheim weist eine Schiefertafel mit einem Bildnis des heiligen Franzikus den Beginn des Besinnungsweges aus. Dem weißen Taukreuz (weißes T auf schwarzem Grund) folgen Sie einem 8 km langen Weg entlang, über die Hanglagen des Marpetals durch die Orte Niedermarpe und Dörmecke. Unterwegs stellen Ihnen dabei 8 Stationen den Sonnengesang des heiligen Franzikus vor.
Wir empfehlen festes Schuhwerk, sowie ausreichend Verpflegung und Getränke mitzubringen.
Im Hochsauerlandkreis ist ein Rettungspunktsystem installiert. Rettungspunkte finden Sie unter anderem auf den Informationstafeln der Knotenpunkte und Wanderbeschilderung.
Parkmöglichkeiten befinden sich an der Kirche in Kückelheim.
Kückelheim erreichen Sie mit den Buslinien 445 und 446. Für den Einstieg in die Tour nutzen Sie am Besten die Haltestelle "Wulf".
Zur Fahrplanauskunft: www.rlg-online.de
Mit derSauerlandCard fahren Sie in der Region kostenlos mit Bus und Bahn.
Wanderkarte Ferienregion Eslohe, Maßstab: 1 : 25.000
Eigenschaften:
- aussichtsreich
- Rundtour
- kulturell / historisch