Eerst rollen we Fleckenberg binnen. Een plaats rechtstreeks uit een prentenboek. Vakwerkhuizen en boerderijen met leien daken, een bloemenpracht voor de ramen en in de tuinen, omzoomd met keurig gesnoeide heggen. Geen wonder dat Fleckenbergdat het bovenste Lennedal een van de negen nationale winnaars was in de wedstrijd "Ons dorp moet mooier zijn Werden" in de Schmallenberg Sauerland en in de vakantieregio Eslohe is. Een Golddorf dus. Zeven van zulke dorpen Werden worden gepasseerd langs de 50 kilometer lange route. Het ene nog mooier dan het andere. "Het duurt 10 jaar voordat een dorp zo'n onderscheiding kan krijgen," legt Georg Fabri uit. "Tegenwoordig beoordeelt het comité echter niet meer alleen het uiterlijk, Sondern ook hoe samenhangend het dorp is. Daarom heet de wedstrijd nu 'Ons dorp heeft toekomst'. Die kan alleen samen gecreëerd worden Werden."

Wat opvalt is dat mensen ons overal vriendelijk begroeten, ook al bekijken we de dorpen vaak "alleen maar" vanuit het zadel. Dit is waarschijnlijk mede te danken aan Georg Fabri, die de groep leidt en zwaait naar mensen in de tuinen links en rechts. Verantwoordelijk voor het grachtennetwerk van de stad in zijn hoofdbaan Schmallenberg staat hij hier bekend als een bonte hond, zoals hij zelf zegt.

Vanaf Fleckenberg gaat hij over Lenne en Wulwesort terug naar Schmallenberg door de kuurparken en verder naar Grafschaftde eerste Golddorf in de regio. Nu gaan we voor het eerst omhoog naar Blinker, een installatie van de 23,4 kilometer lange WaldSkulpurenWeg tussen Schmallenberg en Bad Berleburg. Gelukkig hebben we elektronische rugwind. We fietsen gemakkelijk en soepel de berg op - en Werden wordt ook beloond met een fantastisch uitzicht op het landschap. In Oberkirchen omcirkelen we de Hermannsteich vijver en strijken neer op Biergarten de Droste herberg. De eerste rustplaats! Het rustieke huis is al 200 jaar in familiebezit. In de keuken kookt Georg Droste traditionele Sauerländer specialiteiten - met alleen ingrediënten uit de regio. Vandaag eten we potthucke, een typische stoofschotel van aardappelen, eieren, room en spek. Omdat het mengsel de neiging heeft om aan de bodem te blijven plakken, noemt Sauerländer het Potthucke: "Wat vastzit in de pot". Het wordt geserveerd met ham en kaas. Een pilsje erbij - heerlijk. Maar niet te veel, anders kunnen we onze reis niet voortzetten. Via de Kalte Kirche, een prachtig natuurgebied, gaan we verder naar Westfeld aan de voet van de Kahler Asten. Hier heeft Nikola Schneider haar droom waargemaakt om een klein café te openen - in de voormalige bakkerij van het dorp. De Café Backes is zeker een plek om te vertoeven. Maar omdat we nog meer te zien hebben vandaag op de Culinaire Golddorf fietsroute, krijgen we de favoriete taart van haar gasten geserveerd: een gisttaart met fruit en dikke crumble - en natuurlijk een kopje koffie. Onze gids vertelt ons over het land en de mensen en geeft ons tips voor andere plekken waar we kunnen stoppen voor verfrissingen en regionale specialiteiten. We zouden grote zadeltassen op onze fietsen nodig hebben om dit allemaal mee te nemen! We vertrekken in een pittig tempo - naar beneden in de Lennevallei en over Winkhausen naar de mooie Sorpetal. Hier stoppen we bij boer Stefan Belke, die een regionale kaasmakerij heeft die heerlijke kaas met een natuurlijke korst maakt van de goede weidemelk van zijn koeien. Die hebben we nu echt nodig, want als je de Fransen mag geloven sluit het de maag. Vanuit Fabri's woonplaats gaan we naar de volgende Golddorf Niedersorpewaar elke twee jaar op Pinksterzondag een culinaire wandeling plaatsvindt. Zelfs Georg Fabri heeft nu rode wangen gekregen, hoewel het rijden op een e-bike hem makkelijk afgaat. "Ik wandel ook graag, maar op de fiets ben ik gewoon sneller. Onze regio is gemaakt om te fietsen. Geweldige routes, prachtige uitzichtpunten en culturele schatten. Ik vind het gewoon leuk om ermee te pronken en ik vind het erg leuk om met mensen om te gaan, Woll." Dat hebben we gemerkt. Helaas is onze culinaire reis door de regio Schmallenberg Sauerland al tot een einde gekomen - bij de ijssalon in de stad. Daar brengen we de fietsen terug. Zullen we doorgaan? Eén bolletje misschien? Het past er misschien net bovenop, als de kers op de slagroom.